مسئولان ما،دانشگاه ما
نمی دانم بنر زدن از کی و چه وقت در بین مسئولان ما باب شده اما هرچه فکر می کنم بنرهایی که ادارات می زنند نه شبیح به بیلان کاری است و نه شبیه به خود کارکردن.
بگذارید قضیه را این طوری برایتان شرح بدهم :رهبری در تحویل سال نامی برای سال جدید قرار می دهند و در واقع اولویت کار ها در سال جدید را تعریف می کنند.
حال واکنش ادارات و نهاد های دولتی در مواجه با این نام بسیار جالب و در خور تاُمل است که مسئولان دانشگاه ما هم از این قانونی که گفتیم عقب نیستند و الحمدالله ییشتازند
قضیه از این قراره که مسئولان ناگهان بنرهایی را در سطح شهر و ( بخوانیدمیدان قایق) نصب می کنند که یک عکس بزرگ از رهبری دارد و رویش نوشته شده سال اقتصاد و فرهنگ گرامی باد.وپاینش هم اسم آن نهاد یا اداره را می نویسند.
حال دونکته :
1-اگر این بنرها از جیب خود مسئولان باشد (که بعید است باشد) اسراف است.
2-اگر از پول بیت المال باشد هم شرعاٌ هم قانوناٌ واخلاقاٌ ایراد دارد.
آیا زدن این بنر ها پاسخ به مطالبه ی رهبری مبنی بر مدیریت جهادی در اقتصاد و فرهنگ است؟
متاسفانه این طور هدر دادن بیت المال نه تنها در دانگشگاه ما بلکه در کل کشور رواج دارد. حالا شما با یک دو دوتای ساده متوجه می شوید که سالانه چه مقدار پول بیت المال (بخوانید بیت الحال) با هوش و ذکاوت مسئولین خرج می شود.
اگر مسئولان دولتی ما همین یک نکته را رعایت می کردند و نمی خواستند خودی نشان بدهند ما سلانه شاهد میلیون ها تومان پول صرفه جویی هستیم.
بگذریم حرف از این سنخ بسیار است و ما مجال بیش از این نداریم و در پایان به مناسبت این چند بنری که در دانشگاه به همان دلیل که گفتیم زده شد من چند پیشنهاد را برای خرج این پول ها دارم:
1- با این پول ها می شد چندین کتاب برای کتابخانه ی دانشگاه خرید تا دانشجویان استفاده کنند.
2- با پول بنر های قبلی یا احتمالاٌ بعدی می شود یک آب سرد کن برای خوابگاه بهشت خرید.
3- آب سرد کن دانشکده ی مهندسی و مسجد را تعمیر و درست کرد تا دانشجویان تشنه از آن استقاده کنند.
4- تعدادی از سیستم های معیوب در سایت را سرو سامان داد.
5- به دانشجو های ممتاز کمک مالی کرد
6- چند میز و صندلی برای سالن مطالعه ی خوابگاه خریداری کرد.
7- وایرلس خوابگاه بهشت را وصل کرد
8-...
* این یادداشت را به طور اختصاصی برای نشریه دانشجویی "پاره خشت" در دانشگاه دریانوردی چابهار به در خواست مدیر مسئول آن نشریه نوشتم
شبکه های زنجیره ای این بار نوبت به تلویزیون رسید !!
افزایش روز افزون شبکه های تلویزیونی به صورت غیر عادی تجربه ی جدیدی را در پی خواهد داشت این بار شاید در قالب شبکه های تلویزیونی از نوع زنجیره ای !
چند وقت پیش خبری با این موضوع از اخبار سراسری شنیدم :دیدار ریس صدا و سیما با جمعی از فعالان فرهنگی برای ایجاد شبکه ی جدیدی به اسم "مدرسه" که مخاطبانش را دانش آموزان ، معلمان و والدین تشکیل می دهند.
رشد قارچ گونه ی شبکه های تلویزیونی آن هم در یک سال ابهاماتی را به وجود می آورد از جمله وجود جریانی هدفمند در پشت پرده ی کانال های تلویزیونی که خیلی نرم می خواهند اهداف خود را از این طریق کارگردانی کنند و به خورد مردم بدهند.
و سوالی اینجا مطرح می شود که چرا ما هنوز سه شبکه ی اصلی تلویزیون را نمی توانیم برنامه هایش را اداره کنیم در این حال اقدام به تاسیس شبکه های جدید می کنیم ؟
مگر غیر از این است فیلم های که پخش می کنیم دوبله شده ی فیلم های هالیوودی است ؟
براستی چند تا از کارتون های برنامه ی کودک ساخت خودمان است ؟
آیا غیر از این است که پیام های بازگانی تلویزیون تجمل گرایی ، مصرف زدگی و پرتوقعی را بین مردم به خصوص بین زوج های جوان باب کردند ؟
و صدها سوال بی جوابی که از این سنخ وجود دارد...
رسانه ی ملی حق ندارد به این بهانه که مردم به طرف ماهواره می روند هر اراجیفی که خواست را پخش کند وهر تعداد شبکه ی بی محتوا را تولید کند.
البته یکی از آرزوهای ما حضور پر قدرت نیروهای انقلابی <مومن> در سنگر هنر و رسانه است به طوری که غرب و مستکبران تا اسم ماهواره می آید مو به تنشان بلرزد و ما به توانیم فرهنگ اسلام ناب را به جهانیان انتقال بدهیم .
رسانه ی ملی باید از انحصار طلبی بعضی افراد شبهه روشنفکر غربی پاکسازی شود و به جای هزینه های زیاد برای تاسیس شبکه های جدید به نیروهای جوان میدان بدهد و زیر ساخت های خود را برای حضور قدرتمند در این عرصه مستحکم کند.
رسانه ی ملی باید به جای سانسور مردم با آن ها آشتی کند . همه قشر های مردم از شمال تا جنوب، شرق تا غرب باید در رسانه ی ملی دیده شوند .تا بعضی افراد مثل سال 88 توهم اکثریت گمراهشان نکند.
برای مثال قشر دانشجو به طور کلی در رسانه ی ملی بایکوت شده است و هیچ یک از موضع گیری ها ی جریان دانشجویی بازتاب داده نمی شود انگار صدا و سیما فقط زمان اعلام نتایج کنکور و زمان امتحان کنکور یاد داشجو ها می افتد.
ارسال شده توسط ابراهیم جعفری در ساعت 4:23 عصر | نظر