قتل هایی که که اخیراً در شهرمان اتفاق افتاد بهانه ای شد تا نکاتی را در این باب بنویسم با تیتر " قتل های زنجیره ای در جیرفت "

در واقع باید گفت قتل های اخیری که در جیرفت اتفاق افتاد زنجیره ای نبود چرا که زنجیره ای بودن یعنی اینکه از یک جا مهندسی شده باشد و توسط جریان مشخصی انجام شده باشند. البته این تنها ظاهر قضیه است اما در پشت این ظاهر، حقیقت تلخی وجود دارد که آن از عدم اجرای احکام بدیهی اسلام ناشی می شود.

یادم نمی رود آن موقع که آیت الله لاریجانی ریاست قوه قضائیه را بر عهده گرفتند  اعلام کردند: اگر کسی با عربده کشی و چاقو کشی باعث ترس و وحشت مردم شود مرتد است وحکم مرتد اعدام است ؛ داشتن سلاح سرد 6 ماه زندان دارد و...

خوب این حرف ها شعله ای از  امید را در دل ما برای رفع نا امنی ها روشن کرد و در همان اوایل برخورد هایی هم با متخلفان صورت گرفت اما حیف که در حد همان حرف باقی ماند ....

بگذارید با چند سوال وارد بحث شویم :

1-               به نظر شما اگر یک نفر بخواهد در مثلاٌ جشن عروسی مشروب بخورد با چه مشکلاتی مواجه می شود ؟

2-               آیا اسلام حد مجازاتی را برای مشروب خواری مشخص کرده است ؟

3-               چند بار دیده اید که افرادی مشروب بخورند ؟

 4-از آنجایی که حد مشروب خواری 100 ضربه شلاق

  در انظار مردم است آیا شما دیده اید که کسی را حد بزنند ؟

6-آیا در ماه رمضان برای روزه خوار حکمی مشخص شده است ؟ چقدر دیدید که کسی روزه خواری کند ؟

5-خریدن تریاک در شهر ممکن هست یا نیست مثلا حدود دو مثقال ؟

6-معمولا چه افرادی با خودشان چاقو و یا تیغ موکت بری حمل می کنند ؟

7- آیا شناخت این افراد(حامل های سلاح سرد) سخت است ؟

8- آیا جشن هایی عروسی که تا نیمه های شب برقرار است ارگ میزنند و آلودگی صوتی ایجاد می کنند  کسی حق شکایت از این جشن ها را دارد یا نه ؟

و....

خوب شاید منظورم را از طرح چنین سوالاتی فهمیده باشید منظورم این است دستگاههای مربوط از اجرای احکام بدیهی اسلام سر باز می زنند که این بخاطر سه چیز است:

1-               مسئولان احکام را نمی دانند و یا جرم ها را نمی بینند

2-مسئولان ناتوان هستند

3-مسئولان خودشان هم اصطلاحا " آره "

4-               مسئولان با متخلفین هم دستند (شریک دزد و رفیق قافله )

البته ما بنا را بر ناتوانی و جاهلی مسئولان می گذاریم و بقیه ی موارد را ادعا نمی کنیم .

واقعیت این است که وقتی با مجرم برخورد نشود وی تشویق می شود به انجام دادن کار بعدی . حال شما تصور کنید که شخصی قتلی فجیع انجام داده باشد و خبرش مثل بمب (همراه با شایعاتش) در میان مردم منتشر شده باشد.

طبیعتا انتشار چنین خبری در شهر  بار منفی زیادی دارد از جمله اینکه مردم احساس ناامنی می کنند .

 در مرحله ی پسا قتل یعنی مرحله ی بعد از انتشار خبر همه مردم منتظر برخورد دستگاههای ذی صلاح با مجرم هستند

برای مثال دو سال پیش در روستای مسکون قتلی فجیع اتفاق افتاد که با رضایت مقتول گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است  می خواهم این را بگوییم در قتل های فجیع هر چند خانواده مقتول رضایت بدهند دلیل نمی شود ما قاتل را رها کنیم چون قاتل جرمی اجتماعی را هم مرتکب شده است و باید تاوان آن را هم بدهد و مردم این را ببینند که درس عبرتی بشود برای دیگران؛ براستی چه کسی این جرم اجتماعی را بخشیده است؟ آیا اگر کسی قتلی فجیع انجام داد و بعد رضایت گرفت دیگر هیچ تاوانی نباید بدهد ؟

البته پرونده های قتل، پیچیده تر از آن است که ما بخواهیم نظر بدهیم اما به جرأت می توانم بگوییم وقتی ما با کسانی که چاقو حمل می کنند و به راحتی مشروب می خورند برخورد نکنیم نتیجه آن می شود که اخیراً دیدیم.

قتل های اخیر جیرفت زنجیره ای نبودند اما آن زنجیری که این قتل ها را به هم متصل کرد "عدم اجرای  احکام بدیهی اسلام بود".